Stanęła w drzwiach, gdy dziewczyna już weszła do mieszkania. Oparła się o ramę drzwi, nie mogąc wejśc do środka bez zaproszenia. Czekała na jakieś jej słowa zaproszenia do domu.

- Nie zaprosisz mnie?
Zapytała grzecznie.
- Właśnie urtowałam ci życie.
Powiedziała udając zatroskaną.

Uśmiechnęła się szeroko i otworzyła swobodnie drzwi. Dziewczyna jej nei zauważyła. Usiadła wygodnie na kanapie, zakładając nogę na nogę.
- No, no... Fajnie tu masz.
Rzuciła tajemniczym tonem, wiedząc, że dziewczyna się przestraszy.

- Ja usłyszałam, ale to zaproszenie było bardzo przekonujące.
Powiedziała usatysfakcjonowana.

- Przecież cię nie zabiję!
Mruknęła zdziwiona tym, że dziewczyna się boi.
- Aż tak smaczna nie jesteś!
Zaśmiała się grzecznie.

- Damon też... Nawet o tym nie wiesz.
Powiedziała, unosząc jedną brew do góry, a na jej ustach pojawił się władczy uśmiech.

- Jesteś pewna, że tylko raz, bo ja w to bardzo wątpię.
Powiedziała i roześmiała się, widząc jej minę.

- Po mnie też go nie masz.
Powiedziała jej. Wiedziała, że blizna już zniknęła przez to, iż Camille napiła się jej krwi.